स्वच्छतेचं नाटक आयोजित करण्यात आणि प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता साधण्यातलं गावातलं उदार समर्थन, यात्रा केल्यानंतर स्वच्छतेचं प्रमोशन - हे सर्व गाववासींनी सक्रियपणे सहभाग केलं.
अशी निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव - एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.
शिवाय, उन्हाळा हा कापणीचा हंगाम आहे म्हणून मी क्वचितच कोणते पीक पाहिले आहे. याशिवाय, पूर्वी अधिक माती आणि विटांनी बनलेली घरे असायची पण आता परिस्थिती बदलली आहे आणि पक्के घरांची म्हणजे काँक्रीट आणि इतर सामग्रीने बनलेली घर असलेली संख्या वाढली आहे.
गंदगी मुक्त माझे गाव: माझं गाव एक गंदगी मुक्त स्थान.
सकाळीच सकाळी गावच्या अंगणात भरपूर फुलांचा सडा पडलेला असतो. त्याने सकाळचे वातावरण अगदी सुगंधित झालेले असते. मी सकाळी मोतीला घेऊन फिरवायला नेतो. तो ही सतत माझ्या मागेपुढे फिरत असतो.
गावचं स्वच्छतेचं समर्थन तीन आधारांत निर्मित, तीनांचं एक समृद्ध समर्थ गाव.
शिवाय, झाडे, विविध प्रकारची पिके , फुलांचे वैविध्य, नद्या इ.
माझं गाव स्वच्छतेचं प्रती निष्ठांत सर्व कुटुंबांनी ठरवलं.
यानंतर आगमन व्हायचे ते डोंबाऱ्याचा खेळ करून दाखवणाऱ्या कुटुंबाचं. आपल्या कुटुंबाचा उदरनिर्वाह चालवण्यासाठी प्रत्येक घरातून भिक्षा मागून आपलं कुठून चालवायचं हा त्यांचा दिनक्रम ठरलेला असायचा. कधी-कधी ते गावात खेळ करून दाखवायचे दुपारच्या भर उन्हात पों पों पों करत सायकलला भोंगा भोंगा अडकून भोंगा वाजवत येणाऱ्या गारेगार वाल्यांची आम्ही नेहमी वाट बघत बसायचो.
माझ्या गावाच्या भौतिक वैशिष्ट्यांमध्ये गंगा नदीचे खोरे, नैसर्गिक धबधबे, डोंगरावरील रस्ते आणि लाकडी फळी, दगड किंवा मातीची घरे यांचा समावेश होतो.
माझ्या गावात एक ग्राम पंचायत आहे. या पंचायतीत गावातील भांडणे सोडवली जातात. आमच्या गावात एक लहान पोस्ट ऑफिस देखील आहे, जेथे बँकेतील पैसे काढण्याची सुविधाही उपलब्ध आहे. माझ्या गावातील जास्त लोकसंख्या शेतावर निर्भर असल्याने गावात खूप सारे शेत आहेत, जेथे मक्की, गहू, भुईमुग, बाजरी इत्यादी पिके लावली जातात.
माझ्या या गावात कोणताही कार्यक्रम असो सर्व लोक सोबत येऊन साजरा करतात. गावातील लोकांमध्ये मोठी check here एकजुटता आहे म्हणून सर्वजण एकमेकांसोबत मिळूनमिसळून गुण्यागोविंदाने राहतात.
शहरातील लोकांपेक्षा खेड्यातील लोक त्यांच्या कामासाठी अधिक समर्पित असतात, त्यांच्याकडे शहरी भागातील लोकांपेक्षा अधिक ताकद आणि क्षमता असते.
भारताला कृषिप्रधान देश म्हणूनही ओळखले जाते. गावातील लोक शहरातील लोकांच्या तुलनेत साधारण आणि चिंतामुक्त जीवन व्यतीत करतात. कोणी तरी म्हटले आहे की भारताला जर ओळखायचे असेल तर गावांमध्ये जाऊन पहा. गावांमध्ये अजुनही आपली संस्कृती जिवंत आहे.